İlk yardımcının insan vücudu, yapısı ve işleyişi konusunda bazı temel kavramları bilmesi ilk yardımcı olarak yapacağı müdahalelerde bilinçli olmasını kolaylaştırır.
Hareket sistemi: Vücudun hareket etmesini, desteklenmesini sağlar ve koruyucu görev yapar. Hareket sistemi şu yapılardan oluşur:
Dolaşım sistemi: Vücut dokularına oksijen, besin, hormon, bağışıklık elemanı ve benzeri elemanları ve benzeri maddeleri taşır ve geri toplar. Dolaşım sistemi şu yapılardan oluşur:
Sinir sistemi: Bilinç, anlama, düşünme, algılama, hareketlerin uyumu, dengesi solunum ve dolaşımı sağlar. Sinir sistemi şu yapılardan oluşur:
Solunum sistemi: Vücuda gerekli olan gaz alışverişi görevini yaparak hücre ve dokuların oksijenlenmesini sağlar. Solunum sistemi şu organlardan oluşur:
Boşaltım sistemi: Kanı süzerek gerekli maddelerin vücutta tutulması, zararlı olanların atılması görevlerini yaparak vücutta iç dengeyi korur. Boşaltım sistemi şu organlardan oluşur:
Sindirim sistemi: Ağızdan alınan besinlerin öğütülerek sindirilmesi ve kan dolaşımı vasıtasıyla vücuda dağıtılmasını sağlar. Sindirim sistemi şu organlardan oluşur:
Hasta / yaralıyı değerlendirmeden önce yaşam bulgularının anlamlarının bilinmesi gerekmektedir. Çünkü bu bulguların var veya yok olması yapılacak müdahaleler için önem taşımaktadır. Yaşam bulguları dediğimizde hasta/yaralının;
Bilinç durumunun değerlendirilmesi:
Öncelikle hasta / yaralının bilinç durumu değerlendirilir.
Normal bir kişi kendine yöneltilen tüm uyarılara cevap verir. Bilinç düzeyi, yaralanmanın ağırlığını gösterir.
Bilinç düzeyleri:
Solunumun değerlendirilmesi:
Hasta / yaralının solunumu değerlendirilirken;
Kişinin 1 dakika içinde nefes alma ve verme sayısı solunum sıklığıdır.
Dolaşımın (Nabız) değerlendirilmesi:
Kalp atımlarının atardamar duvarına yaptığı basıncın damar duvarında parmak uçlarıyla hissedilerek değerlendirilmesidir.
Hasta / yaralıların dolaşımını değerlendirirken, çocuk ve yetişkinlerde şah damarından, bebeklerde kol atardamarından nabız alınır.
Vücut ısısının değerlendirilmesi:
İlk yardımda vücut ısısı koltuk altından ölçülmelidir. Normal vücut ısısı 36,5 C’dir. Normal değerin üstünde olması yüksek ateş, altında olması düşük ateş olarak belirtilir. 41–42 C'nin üstü ve 34,5 C'nin altı tehlike olduğunu ifade eder. 31.0 C ve altı ölümcüldür.
Kan basıncının değerlendirilmesi:
Hasta / yaralı değerlendirilirken kan basıncı kontrol edilmez. Ancak kan basıncının anlamının bilinmesi önemlidir.
Kan basıncı, kalbin kasılma ve gevşeme anında damar duvarına yaptığı basınçtır. Kalbin kanı pompalama gücünü gösterir. Normal değeri 50/100 - 100/140 mm Hg’dir.
Hasta / yaralının bilinç durumu, sözlü uyaranla veya hafifçe omzuna dokunarak “İyi misiniz?” diye sorularak değerlendirilir. Bilinç durumunun değerlendirilmesi sonraki aşamalar için önemlidir. Buna göre hasta / yaralının ilk değerlendirme aşamaları şunlardır:
A. Hava yolu açıklığının değerlendirilmesi:
B. Solunumun değerlendirilmesi:
İlk yardımcı, başını hasta / yaralının göğsüne bakacak şekilde yan çevirerek yüzünü hasta / yaralının ağzına yaklaştırır, "Bak-Dinle-Hisset" yöntemi ile solunum yapıp yapmadığını 10 saniye süre ile değerlendirir.
C. Dolaşımın değerlendirilmesi:
Dolaşımın değerlendirilmesi için ilk yardımcı, çocuk ve yetişkinlerde şah damarından, bebeklerde ise kol atardamarından 3 parmakla 5 saniye süre ile nabız almaya çalışır.
İlk değerlendirme sonucu hasta / yaralının bilinci kapalı fakat solunum ve nabzı varsa derhal
kurtarma pozisyonuna getirilerek diğer yaralılar değerlendirilir.
İlk muayene ile hasta / yaralının yaşam belirtilerinin varlığı güvence altına alındıktan sonra ilk yardımcı, ikinci muayene aşamasına geçerek baştan aşağı muayene yapar.
Görüşerek bilgi edinme:
Bilinç düzeyi, anlama, algılama,
Solunum sayısı, ritmi, derinliği,
Nabız sayısı, ritmi, şiddeti,
Baştan aşağı kontrol yapılır:
Baş: Saç, saçlı deri, baş ve yüzde yaralanma, morluk olup olmadığı, kulak ya da burundan sıvı veya kan gelip gelmediği değerlendirilir, ağız içi kontrol edilir.
Boyun: Ağrı, hassasiyet, şişlik, şekil bozukluğu araştırılır. Aksi ispat edilinceye kadar boyun zedelenmesi ihtimali göz ardı edilmemelidir.
Göğüs kafesi: Saplanmış cisim, açık yara, şekil bozukluğu ya da morarma olup olmadığı, hafif baskı ile ağrı oluşup oluşmadığı, kanama olup olmadığı değerlendirilmelidir. Göğüs kafesi genişlemesinin normal olup olmadığı araştırılmalıdır. Göğüs muayenesinde eller arkaya kaydırılarak hasta / yaralının sırtı da kontrol edilmelidir.
Karın boşluğu ve kalça kemikleri: Saplanmış cisim, açık yara, şekil bozukluğu, şişlik, morarma, ağrı ya da duyarlılık olup olmadığı ve karnın yumuşaklığı değerlendirilmelidir. Eller bel tarafına kaydırılarak muayene edilmeli, ardından kalça kemiklerinde de aynı araştırma yapılarak kırık veya yara olup olmadığı araştırılmalıdır.
Kol ve bacaklar: Kuvvet, his kaybı varlığı, ağrı, şişlik, şekil bozukluğu, işlev kaybı ve kırık olup olmadığı, nabız noktalarından nabız alınıp alınmadığı değerlendirilmelidir.
İkinci değerlendirmeden sonra mevcut duruma göre yapılacak müdahale yöntemi seçilir.
Olay yerinin hızlı bir şekilde değerlendirilmesinin ardından yapılacak müdahaleler planlanır.
Herhangi bir olay yerinin değerlendirilmesinde aşağıdakiler mutlaka yapılmalıdır: